1․Տրված գոյականներից կազմել ածականներ․
Հայ-հայկական, հույն-հունական, ռուս-ռուսական, պարսիկ-պարսկական, քուրդ-քրդական, աֆղան-աֆղանական, աղվան-աղվանական, թաթար-թաթարական, չեխ-չեխական, լեհ-լեհական, լեզու-լեզվական, բեկոր-բեկորային, ժամանակ-ժամանակային, կարգ-անկարգ, օր-օրական, գիր-գրական, բառ-բառական, բառարան-բառարանական, արքա-արքայանակ, թագավոր-թագավորական, կյանք-կենսական, ցեղ-ցեղական, պապ-պապական, հայր-հայրական, մայր-մայրական, հայրապետ-հայրապետական, հեղինակ-հեղինակային, անուն-անվանական, քարոզիչ-քարոզչական, թարգմանիչ-թարգմանչական, խոսակից-խոսակցական, Մաշտոց-մաշտոցյան, Դանիել-դանիելյան, Երևան-երևանյան, Կովկաս-կովկասյան, Տերյան-տերյանական, կիսամյակ-կիսամյակային, վեպ-վիպական, բանաստեղծ-բանաստեղծական, Ամանոր-ամանորյա, անձրև-անձրևային, տարածք-տարածքային, գրաբար-գրաբարական, բարբառ-բառբառային, ժարգոն-ժարգոնային:
2. Խմբավորել որակական և հարաբերական ածականները:
Քարաշեն, ուժեղ, կաղնեփայտե, ջահել, խոշոր, մռայլ, ազատ, դեղին, աղմուկոտ, ապերախտ, հայրական, գունավոր, տհաս, սիրելի, ժպտուն, ամառային, բարձրագույն, պողպատակուռ, երկաթյա, մայրենի, հոտավետ, կավաշեն, հրացանավոր, ծաղկավոր, ապաշնորհ, ավանդական, համեղ, գյուղական, թավշյա, ցողապատ, ազգային, յոթգլխանի: